W ostatnich latach, w kontekście walki z nadwagą i otyłością, wiele uwagi zwraca się na leki pierwotnie przeznaczone do leczenia cukrzycy typu 2. Jednym z leków, który wywołał spore zainteresowanie, jest semaglutyd (zaliczany do grupy analogów GLP-1, szerzej znany pod nazwą handlową Ozempic), którego mechanizm działania opiera się na zmniejszaniu uczucia głodu oraz regulacji poziomu glukozy w surowicy krwi. Jak się okazuje, niektóre leki stosowane w terapii cukrzycy mogą nie tylko wspomagać kontrolę tej choroby, ale i przyczyniać się do znacznej utraty masy ciała. Poniżej przyjrzymy się bliżej związkom pomiędzy cukrzycą a procesem chudnięcia oraz roli, jaką w tym kontekście mogą pełnić wybrane leki.
Cukrzyca, a chudnięcie
Cukrzyca typu 2 jest schorzeniem przewlekłym, które charakteryzuje się nieprawidłową gospodarką insulinową organizmu, prowadzącą do podwyższonego poziomu glukozy we krwi. Otyłość i nadwaga są uznawane za jedne z głównych czynników ryzyka rozwoju tego typu cukrzycy. Z kolei utrata masy ciała jest rekomendowana jako jeden z podstawowych sposobów na kontrolę glikemii i może być pomocna w leczeniu oraz zapobieganiu dalszemu rozwojowi tej choroby.
Jak szybko się chudnie przy cukrzycy?
Pacjenci z cukrzycą typu 2 mogą zauważyć, że wdrożenie odpowiedniej diety, regularna aktywność fizyczna oraz właściwe leczenie przyczyniają się do stopniowej utraty masy ciała. Szybkość tego procesu jest jednak bardzo indywidualna i zależy od wielu czynników, takich jak początkowa masa ciała, ogólny stan zdrowia, a także przestrzeganie zaleceń medycznych. W przypadku stosowania niektórych leków, pacjenci mogą jednak obserwować szybszą utratę masy ciała.
Tabletki na cukrzycę - czy odchudzają?
Semaglutyd, lek zarejestrowany do leczenia cukrzycy typu 2, zyskał dużą popularność również jako środek wspomagający odchudzanie. Dostępny jest on pod nazwami handlowymi Ozempic (w formie podskórynch zastrzyków) i Rybelsus (w formie tabletek) i należy do grupy tzw. analogów GLP-1. Działając poprzez naśladowanie i stymulowanie działania inkretyn, hormonów jelitowych, które są uwalniane po spożyciu pokarmu, semaglutyd wpływa na zwiększenie wydzielania insuliny, zmniejszenie produkcji glukagonu (hormonu podnoszącego poziom glukozy we krwi) oraz opóźnienie opróżniania żołądka, co prowadzi do zmniejszenia łaknienia i ograniczenia spożycia pokarmów. Do innych analogów GLP-1 wykorzystywanych w leczeniu cukrzycy zalicza się m.in. liraglutyd (dostepny pod nazwą handlową Victoza), dulaglutyd (Trulicity), oraz tirzepatyd (Mounjaro).
Pomimo skuteczności wspomnianych leków, należy jednak podkreślić, że ich stosowanie zawsze powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza. Co więcej, dostępne są wyłącznie na receptę i nie powinny być używane bez zalecenia medycznego, szczególnie w celach czysto odchudzających.
W obliczu wyzwań związanych z cukrzycą, utrata masy ciała może być istotnym elementem poprawy zdrowia i jakości życia. Dzięki postępom w leczeniu cukrzycy, osoby cierpiące na tę chorobę mają coraz większe możliwości kontroli poziomu cukru we krwi przy równoczesnej redukcji masy ciała. Należy jednak pamiętać, że każdy przypadek cukrzycy jest inny, dlatego ważne jest, aby ustalić indywidualny plan leczenia we współpracy z lekarzem. Dzięki odpowiedniej terapii, zbilansowanej diecie i regularnej aktywności fizycznej, osoby z cukrzycą mogą osiągnąć swoje cele zdrowotne, w tym także te związane z wagą.